Avrupa paydaşları, çevrimiçi pazar yerleri ve etkili uygulama için eşit rekabet koşulları için birleşti.
STK'lar ve Avrupa endüstrileri, AB politika yapıcılarını , 2024-2029 görev süresi boyunca çevrimiçi pazar yerleri aracılığıyla çevrimiçi ticaretin düzenlenmesi ve uygulanmasındaki yasal boşlukların kapatılmasına öncelik vermeye çağırmak için bir kez daha güçlerini birleştiriyor .
Çevrimiçi pazar yerleri, günümüzde giderek artan sayıda tüketicinin e-ticarete katılması, alıcıları ve üçüncü taraf satıcıları eşleştirmesi, kullanışlı arama ve ödeme mekanizmaları ve geniş ürün ve satıcı seçeneği gibi avantajlardan etkilenmesiyle önemli bir rol oynamaktadır. Ancak, çevrimiçi pazar yerleri aracılığıyla AB pazarında mevcut olan uyumsuz ürünlerin giderek artan sayısına dikkat çekmek istiyoruz. Bu ürünler, ürün güvenliği, sürdürülebilirlik, fikri mülkiyet hakları (FMH) veya genişletilmiş üretici sorumluluk şemalarına (EPR şemaları) katılım gibi çeşitli politika alanlarını kapsamaktadır.
Önceki yasama dönemi, Yeşil Mutabakat aracılığıyla, AB'nin iklim hedeflerine ulaşmasına ve sürdürülebilir bir geleceği desteklemesine yardımcı olmak için kurallar koydu. Çevrimiçi pazaryerleri aracılığıyla yapılan büyük çaplı doğrudan ithalatlar, AB iç pazarında oldukça önemlidir. Ancak, çevrimiçi pazaryerleri için yetersiz sorumluluklar ve mevcut AB gerekliliklerinin etkisiz uygulanması, çevreye, tüketicilere, Avrupa işletmelerinin rekabet gücüne, iç pazarın işleyişine ve örneğin Yeşil Mutabakat ve geleneksel ürün ve kimyasal mevzuatında olduğu gibi AB mevzuatının güvenilirliğine ve etkisine zarar verir . 1
Doğrudan ithalat ve çevrimiçi satılan ürünlerin artışı, uygulama kaynaklarının eksikliğiyle birleşince, Piyasa Gözetim Otoritelerinin yeterli uyumluluk kontrolleri yapmasını zorlaştırıyor. Daha fazla uygulama kapasitesi memnuniyetle karşılansa da, ilk etapta üçüncü ülkelerden gelen büyük miktarda uyumsuz ürünün AB pazarına yerleştirilmesinin önlenmesi, sorunun ele alınmasında daha da etkili olacaktır. Bu, AB mevzuatında çevrimiçi pazar yerleri için ek yükümlülükler gerektirecektir.
Verimli bir iç pazar yaratma çabaları, çevrimiçi pazar yerlerinin ve Dijital Hizmetler Yasası'ndaki platform rollerinin, tüm dünyadaki satıcılardan AB tüketicilerine ürün satışını kolaylaştırabildiği ve bu ürünlerin veya ambalajların uyumluluğunu proaktif olarak kontrol etmekten sorumlu olmadığı mevcut AB yasal çerçevesi tarafından baltalanmaktadır. Bu yükümlülük yalnızca ekonomik operatörlere aittir ve çevrimiçi pazar yerleri henüz bu şekilde tanınmamıştır.
Ne Dijital Hizmetler Yasası (DSA), ne Ürün Güvenliği mevzuatı ne de Yeşil Mutabakat bu kritik boşluğu ele aldı : Çevrimiçi pazar yerleri ekonomik operatör olarak kabul edilmiyor ve piyasaya ürün sunmuyor.
AB mevzuatı, AB İç Pazarındaki tüm operatörlerin AB standartlarına uymasını sağlamalı, adil ve rekabetçi bir Avrupa pazarının oluşmasını teşvik etmeli, haksız uygulamaları önlemeli ve hem Üye Devletler hem de Avrupa makamları tarafından yaptırımların artırılmasını sağlamalıdır.
Yukarıda belirtilen sorunların çözümü için şunları öneriyoruz: AB'de satılan ürünlerin (ambalaj dahil) uyumluluğundan sorumlu olan bir ekonomik operatörün her zaman AB'de bulunmasına ilişkin yasal bir gereklilik: Tüm çevrimiçi satış kanalları için Avrupa Birliği (AB) veya Avrupa Ekonomik Alanı (AEA) merkezli bir ekonomik operatör bulunmalıdır.AB'de satılan ürünlerin, söz konusu ürüne ilişkin ilgili mevzuat kapsamındaki uyumluluğundan sorumludur (örneğin; Düşük Gerilim Direktifi, Radyo Ekipmanları Direktifi, Oyuncak Güvenliği Yönetmeliği, Sürdürülebilir Ürünler için Eko Tasarım Yönetmeliği, Sınıflandırma Etiket ve Paketleme (CLP) veya Kimyasalların Kaydı, Değerlendirilmesi, İzni ve Kısıtlanması (REACH)).Çevrimiçi pazar yerlerinin ekonomik operatörler olarak tanınması ve AB'de ürünü AB pazarına yerleştirdiği düşünülebilecek başka bir ekonomik operatör yoksa çevrimiçi pazar yerlerinin ürünleri piyasaya yerleştirdiği kabul edilmesi: Bu, aşağıdaki şekilde yapılabilir:Üçüncü ülke satıcılarından AB'ye ürün ve ambalaj satışını ekonomik operatörler olarak kolaylaştıran çevrimiçi pazar yerlerini (karşılaştırma web siteleri ve sosyal medya gibi tüm olası çevrimiçi platformlar dahil) kabul etmek için tüm ilgili mevzuatı değiştiren bir omnibus düzenlemesi sunmak . Satıcı AB veya AEA dışında bulunuyorsa, ithalatçının sorumlulukları çevrimiçi pazar yerlerine düşmelidir.DSA bölüm 4'ün (maddeler 29-32) çevrimiçi pazar yerlerinin gerekli özen yükümlülüklerinin, üçüncü ülkelerdeki satıcılar adına kolaylaştırılan ürün satışlarının AB mevzuatına uymasını sağlama yükümlülükleriyle uyumlu hale getirilmesi. İthalatçıların yükümlülükleri tüm ürün ve çevre mevzuatlarında hemen hemen aynıdır. Ürünler (ambalaj dahil) halihazırda AB'deki başka bir ekonomik operatör tarafından ithal edilmişse ve bu nedenle halihazırda AB pazarında serbest dolaşımdaysa ve başka bir ekonomik operatöre bağlıysa, bu gereklilik çevrimiçi pazar yeri için geçerli olmamalıdır.Çevrimiçi pazar yerlerine yönelik artırılmış yükümlülükler:Ürünlerin dağıtımına özel olarak bağlı yükümlülükler varsa (örneğin çevre mevzuatında), çevrimiçi pazar yeri, dağıtıcının yükümlülüklerini zaten doğru bir şekilde yerine getirdiğinden emin olmadığı sürece, dağıtıcının yükümlülüklerini devralmalıdır.Çevrimiçi pazar yerleri, tekrarlayan yasadışı uygulamaları önlemek için dolandırıcı ekonomik operatörlerin tespit edilmesinden sorumlu olmalıdır. Her bir mevzuatta belirtilen belirli doğrulama yükümlülükleri olmalıdır. Örneğin, Ecodesign çerçevesi kapsamında belirli ürünler için bir enerji etiketinin mevcut olup olmadığını veya Genişletilmiş Üretici Sorumluluğuna tabi bir ürünün üreticisinin, ürünün çevrimiçi olarak satılmasına izin vermeden önce yetkililere kayıtlı olup olmadığını kontrol etmelidirler. 2 Burada, çevrimiçi pazar yerleri için kontrol yükümlülükleri konusunda Almanya'daki en iyi uygulamaları temel alabiliriz. 3Çevrimiçi pazar yerlerinin, platformlarında satış yapan tüccarların bilgilerinin AB ürün gerekliliklerini karşılayıp karşılamadığını veya tüketicilerle etkileşime girmeden önce AB veya AEA'da kayıtlı sorumlu bir ekonomik operatöre sahip olduklarını gösterebilmeleri için doğru bir şekilde doğrulama yükümlülükleri olmalıdır.Çevrimiçi pazar yerleri, ortaklarının Genişletilmiş Ürün Sorumluluğu (EPR) uyumluluğunu kontrol etme sorumluluğuna sahip olmalı (şu anda Almanya, Fransa ve İspanya'da olduğu gibi), çevrimiçi pazar yerleri, ortaklar bunu yapmayı seçerse, ortakları adına EPR sorumluluklarını (kayıt, raporlama, ödeme) üstlenme seçeneğine sahip olmalıdır. Burada en bürokratik olmayan yaklaşım, çevrimiçi pazar yerlerinin ortaklar adına devreye girip, ortakların EPR yükümlülüklerini kendileri üstlenmeyi seçmemeleri durumunda EPR yükümlülüklerini üstlenebildiği Fransa'da bulunabilir. Benzer bir yaklaşım, Ambalaj ve Ambalaj Atıkları Yönetmeliği'nin (PPWR) 45 (5) maddesinde bulunabilir. Bu kavramın, özellikle PPWR ve Atık Çerçeve Direktifi (WFD) arasında olmak üzere farklı EPR mevzuatları arasında uyumlu hale getirilmesi sağlanmalıdır.Geliştirilmiş Ürün İzlenebilirliği: Ürünlerin veritabanları aracılığıyla izlenebilirliği, mevcut altyapının güvenilirliği ve işlevselliğinden ödün vermeden, halihazırda var olan tüm veritabanlarının doğru bir şekilde etkileşimi ile iyileştirilmelidir. Öncelik, Maddeler veya karmaşık nesnelerdeki Endişe Verici Maddeler (SCIP), Enerji Etiketleme için Avrupa Ürün Kaydı (EPREL) ve Piyasa Gözetimi için Bilgi ve İletişim Sistemi (ICSMS) gibi mevcut veritabanlarının Dijital Ürün Pasaportu ile bağlanmasına verilmelidir. Yeni veritabanları oluşturmak yerine bağlantıya öncelik vermek piyasa gözetimini güçlendirecektir.Gümrük İdarelerini küçük paketler yoluyla yasadışı ithalatı durdurmak için daha iyi kurallarla donatın : Birlik Gümrük Kanunu reformunun bir parçası olarak önerilen 'varsayılan ithalatçı' kavramı onaylanmalı ve hızlandırılmalıdır. Ayrıca, 'varsayılan ithalatçı' tanımı, ürünün veya ambalajın AB mevzuatına uymasını sağlama sorumluluğunu içermelidir. 150 Avroluk gümrüksüz eşik değerinin kaldırılmasıyla birlikte, çevrimiçi satıcıları ve pazar yerlerini ithalatçı (tüketiciler yerine) yaparak bir adım öne çıkmaktadır. Gümrük idarelerine yalnızca AB'de tüketicilere satılan malların serbest dolaşıma girmesi için gerekli verileri değil, aynı zamanda KDV amaçları için toplamaları gereken bilgileri de sağlamakla yükümlü olacaklardır. Bu, işletmeleri güvenli olmayan veya uyumsuz malları ithal etmekten caydıracak ve mallarının AB düzenlemelerine uymasını sağlamak için daha fazla sorumluluk almalarını teşvik edecektir. Ayrıca, hem işletmeler hem de tüketiciler için süreci basitleştirecek ve dolandırıcılığı azaltmaya yardımcı olacaktır.Ek olarak, ve çevrimiçi pazaryerleri aracılığıyla pazara giren ürünlerin önemli hacmi göz önüne alındığında, pazar gözetimi ve gümrük yetkililerine daha fazla kaynak tahsis etmek ve bu kuruluşlar arasında daha fazla iş birliğini teşvik etmek esastır. Bu, ürünleri etkili bir şekilde denetleme ve test etme kapasitelerini artıracaktır. Bu çabaları desteklemek için dijital araçlara ve altyapıya yatırım yapmak çok önemli olacaktır. AB dışındaki satıcıların ve doğrudan AB tüketicilerine satış yapan çevrimiçi pazaryerlerinin uygulanmasına güçlü bir şekilde odaklanılmalı ve uyumsuzluk gösteren parselleri ve/veya çevrimiçi pazaryerlerini ve satıcı sitelerini engelleme potansiyeli olmalıdır.
Kaynak: euratex